Μουντιάλ

Μια αποτυχημένη σέντρα του Μεξικού
θα ανάψει το αίμα σου.
Θα μοιάζει η θερμοκρασία με του φίλου
που περίμενε κάτι από την Βραζιλία.
Η ζωή διαδραματίζεται ανάμεσα στο γαμώτο μου και το γαμώ την τρέλα του.
Είναι ωραίες οι καταστροφές της καθημερινότητας.
Καθυστερήσεις στη νωχελικότητα.

Δε μπήκε το γαμίδι.
Πάλι κουβά πήγαμε.
Ίσως καλύτερα Κούβα.
Ίσως και όχι.
Θα δείξει.

Αντανάκλαση

Γιατί ο καθρέπτης δείχνει εμένα;
Είμαι εγώ ή κάποιος άλλος;
Ένα τοτέμ που έχτισα για να λατρεύω
ή ένα είδωλο που αποκρούω;
Θα αντέξω να είμαι εκεί για πάντα;

Εκεί μέσα έχω κρύψει τα πιο ποταπά μου όνειρα.
Εκεί έχω γειώσει όλες μου τις ροές.
Πάνω του το φως με διαγράφει και με προδίδει.
"Κοίτα με", μου λέει. "Μην ξεχνάς ποιος είσαι. Μελλοθάνατε, τα φωτόνια σε χαιρετούν."

Κι εγώ ξεπλένομαι από το φως, έστω και με τύψεις.
Περισσότερο προτιμώ το σκοτάδι.

Ανάμεσα

Στο χώρο μεταξύ μας υπάρχει κάτι πολύ πηχτό.
Πνιχτό σαν μια κραυγή κι άδειο σαν το κενό.

Ανάμεσα στα μάτια και μες στα βλέμματα,

ρέουν μαζί οι ουσίες και τα ρεύματα.

Κοιτιόμαστε στα χέρια και στα γόνατα,

βρισκόμαστε σε οθόνες χωρίς αρώματα.

Χωρίς αφή και ήχους που να χτυπούν στο αίμα μας,

με αγγίγματα σε πλήκτρα που δεν πονούν κανέναν μας.

Σκυφτοί και σκυθρωποί, εγώ κι εσύ.

Μέσα σε ένα παιχνίδι κρύο και θρασύ.

Με φως που αντανακλά και μας τυφλώνει άμεσα.

Χαμένη η όραση ανάμεσα.