Το Δεσποτάτο της Ηπείρου ήταν ένα από τα κράτη που προέκυψαν από την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μετά την Δ' Σταυροφορία το 1204. Μαζί με την Αυτοκρατορία της Νίκαιας και την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας θεωρούσε ότι είναι νόμιμη συνέχεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.Η Πρέβεζα για μια μεγάλη περίοδο ήταν μια ακμαία πόλη του Δεσποτάτου της Ηπείρου.
Όταν ήμουνα στο στρατό είχα γνωρίσει ενα τύπο που ήτανε απο κει.
Πιο κοντός από μένα και κοντοκουρεμένος (όλοι ετσι ήτανε τότε)...
Ητανε δεκανέας και όλη μέρα έπινε. Μπύρες ζιβανία και κρασιά.
Βγαίναμε σε κατι μπαρ στις εξόδους και αυτός όλο επινε.
Ένα βράδυ που ήταν φέσι μου είπε ότι είχε μια γκόμενα πριν μπεί φαντάρος και πως αυτή είχε πολλά λεφτά και τον έκανε διευθυντή στο concept store της Puma στην Κηφισιά. Μου φάνηκε πολυ cool δουλειά. Μετά μου είπε ότι είχε μια άλλη γκόμενα που ήτανε gothic και όταν έκλαιγε μάζευε τα δάκρυά της μέσα σ'ένα βαζάκι και του τα 'δειχνε. Αυτό μου φάνηκε λίγο παράξενο αλλά κι αυτό ήταν cool. Μετά έβγαλε από την τσέπη του μια κόλλα Α4 και μου την έδωσε. Μου είπε οτι ήταν ένα ποίημα του Mπουκόφσκι. Δεν τον ήξερα. Έλεγε για κάτι πουτάνες και τέτοια. Με κοίταξε και μου είπε πως είναι το καλύτερο ποίημα και πως πρέπει να το κρατήσω. Εγώ κάπου το 'χασα αλλά δεν πειράζει πιστεύω.
Μετά από το στρατό χαθήκαμε και τον πέτυχα μια μέρα στη συναυλία του Μάλαμα στο βουνό δίπλα στο σπίτι μου. Του μίλησα, αυτός δε με γνώρισε. Με κοίταγε και μου είπε "λάθος φίλε". Μετά τον φώναξα Πρεβεζάνο και του είπα το βαθμό μου και το όνομά μου και δε ξέρω αν με θυμήθηκε αλλά έκανε ότι με θυμήθηκε.
Την άλλη μέρα που θα πήγαινα στους γονείς μου είχε πολύ κίνηση στα διόδια και νομίζω ότι τον είδα στο διπλανό αμάξι, σ'ένα mini cooper.
Ζήλεψα λίγο. Έπρεπε να το τρακάρω το μουνί.
